ซุคฮอย ซู-24

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ซุคฮอย ซู-24
บทบาทเครื่องบินโจมตี
ชาติกำเนิด สหภาพโซเวียต
บริษัทผู้ผลิตซุคฮอย
บินครั้งแรก2 มิถุนายน พ.ศ. 2510
เริ่มใช้พ.ศ. 2517
สถานะอยู่ในประจำการ
ผู้ใช้งานหลักกองทัพอากาศรัสเซีย
กองทัพอากาศยูเครน
กองทัพอากาศอิหร่าน
จำนวนที่ผลิตประมาณ 1,400 ลำ
มูลค่า24-25 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ในปีพ.ศ. 2540[1]
แบบอื่นดูที่นี่

ซุคฮอย ซู-24 (อังกฤษ: Sukhoi Su-24) (นาโต้ใช้ชื่อรหัสว่าเฟนซ์เซอร์) เป็นเครื่องบินโจมตีและขัดขวางในทศวรรษที่ 1970 และ 1980 มันเป็นเครื่องบินสองที่นั่ง สองเครื่องยนต์ที่ใช้ระบบนำร่อง/โจมตีแบบดิจิทัลลำแรกของสหภาพโซเวียต ในหลายแง่มุมโครงสร้างภายนอกของมันคล้ายคลึงกับเอฟ-111 มันยังคงอย่ในประจำการในกองทัพอากาศโซเวียตและชาติอื่นๆ

รายละเอียด ซู-24[แก้]

  • เครื่องยนต์ ไลยูก้า เอแอล-21 เอฟ-3เอ ให้แรงขับเครื่องละ 7,800 กิโลกรัม และ 24,690 กิโลกรัม เมื่อใช้สันดาปท้าย 2 เครื่อง
  • กางปีก 17.63 เมตรเมื่อกางเต็มที่
    • 10.36 เมตร เมื่อลู่ปีกเต็มที่
  • ยาว 22.67 เมตร
  • สูง 6.19 เมตร
  • พื้นที่ปีก 55.2 ตารางเมตร
  • น้ำหนักเปล่า 22,300 กิโลกรัม
  • น้ำหนักสูงสุด 35,910 กิโลกรัม
  • น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด 39,700 กิโลกรัม
  • อัตราเร็วสูงสุด 2.4 มัค ที่ระยะสูง 11,000 เมตร
    • 1.1 มัค ที่ระดับน้ำทะเล
  • เพดานบินใช้งาน 11,000 เมตร
  • อัตราไต่ขั้นต้น 150 เมตร/วินาที
  • รัศมีทำการ 560 กิโลเมตรที่ระดับ ต่ำ-ต่ำ-ต่ำ ภารกิจโจมตี พร้อมอาวุธหนัก 3,000 กิโลกรัม
  • อาวุธ ปืนใหญ่อากาศ ขนาด 23 มม. ชนิดลำกล้องหมุน 6 ลำกล้อง 1 กระบอก
    • สามารถบรรทุกอาวุธรวมกันได้ 4,500-5,000 กิโลกรัม

[2]

อ้างอิง[แก้]

  1. Military aircraft prices
  2. อภิวัตน์ โควินทรานนท์, อากาศยาน 1979 ฉบับเครื่องบิน, เอวิเอชั่น ออบเซิร์ฟเวอร์, กรุงเทพ, 2522