ซิมโฟนีหมายเลข 8 (ชูเบิร์ท)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ซิมโฟนีหมายเลข 8 ในบันไดเสียง บี ไมเนอร์ (อังกฤษ: Symphony No. 8 in B minor, D.759 "Unfinished") เป็นผลงานประพันธ์ของฟรันทซ์ ชูเบิร์ท เริ่มแต่งตั้งแต่ปี ค.ศ. 1822 แต่แล้วเสร็จเพียงสองมูฟเมนต์ จากทั้งหมดสี่มูฟเมนต์ ส่วนสองมูฟเมนต์ที่เหลือชูเบิร์ทเพียงเขียนร่างไว้ แต่ไม่ได้แต่งต่อจนเสร็จ ทั้งที่เขายังมีชีวิตอยู่ และยังประพันธ์ผลงานชิ้นอื่นๆ ต่อมาอีก 6 ปี ทำให้ซิมโฟนีชิ้นนี้ถูกเรียกว่าเป็น "ซิมโฟนีที่ยังแต่งไม่เสร็จ" (เยอรมัน: Unvollendete Sinfonie; อังกฤษ: Unfinished Symphony)

The Unfinished, third movement, Facsimile, 1885, In J. R. von Herbeck’s Biography

ชูเบิร์ทแต่งซิมโฟนีบทนี้เพื่ออุทิศให้กับชุมชนดนตรีแห่งเมืองกราซ (Graz Music Society) ที่มอบประกาศนียบัตรเพื่อเป็นเกียรติให้กับเขาในปี ค.ศ. 1823 โดยให้มูฟเมนต์แรกอยู่ในจังหวะ 3/4 มูฟเมนต์ที่สองอยู่ในจังหวะ 3/8 ส่วนมูฟเมนต์ที่สาม เขาร่างสกอร์สำหรับเปียโนแล้วเสร็จในจังหวะ 3/4 และร่างสกอร์ฉบับสมบูรณ์สำหรับวงออร์เคสตราค้างไว้เพียง 2 หน้า ปัจจุบันยังไม่พบหลักฐานว่าชูเบิร์ทได้ร่างมูฟเมนต์ที่สี่ไว้หรือไม่ [1]

สองมูฟเมนต์ที่ชูเบิร์ทแต่งเสร็จสมบูรณ์ ประกอบด้วย

  • I. Allegro moderato in B minor
  • II. Andante con moto in E major

บางครั้ง อาจเรียกซิมโฟนีฉบับนี้ว่า "ซิมโฟนีหมายเลข 7" [2] เนื่องจากซิมโฟนีหมายเลข 7 ในบันไดเสียง อี เมเจอร์ ที่เขาแต่งค้างไว้ก่อนหน้าตั้งแต่ปี ค.ศ. 1821 ก็ยังไม่เสร็จเช่นกัน ผลงานชิ้นสมบูรณ์ชิ้นสุดท้ายของชูเบิร์ท คือ ซิมโฟนีหมายเลข 6 (ในบันไดเสียง ซี เมเจอร์)

อ้างอิง[แก้]

  1. Brian Newbould, Schubert and the Symphony: A New Perspective, pp.180-181
  2. http://www.classical.net/music/recs/reviews/t/tdr07142b.php

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]