ซิมโฟนีหมายเลข 45 (ไฮเดิน)
ซิมโฟนีหมายเลข 45 ในบันไดเสียง เอฟ ชาร์ป ไมเนอร์ (อังกฤษ: Symphony No. 45 in F-sharp minor) เป็นผลงานของฟรานซ์ โยเซ็ฟ ไฮเดินที่แต่งขึ้นในปี ค.ศ. 1772 เป็นที่รู้จักกันในชื่อ "Farewell" Symphony (เยอรมัน: Abschieds-Symphonie)
ไฮเดินแต่งซิมโฟนีบทนี้อุทิศให้กับเจ้าชายนิคโคเลาส์ แอ็สแตร์ฮาซี (Nikolaus Esterházy; ค.ศ. 1714–1790) แห่งรัฐบูร์เกนลันด์ ซึ่งเป็นผู้อุปถัมภ์ไฮเดิน ในปีนั้นเจ้าชายทรงประทับอยู่ที่พระราชวังฤดูร้อนแอ็สแตร์ฮาซอนานกว่าทุกปี โดยที่ไฮเดินและสมาชิกวงออร์เคสตราทั้งหมดต้องอาศัยอยู่ที่พระราชวังเพื่อแสดงดนตรีถวายแด่เจ้าชาย บรรดานักดนตรีทั้งหลายต่างไม่ได้รับอนุญาตให้พาครอบครัวจากไอเซนชตัดท์ เมืองหลวงของแคว้นมาอยู่ด้วย เมื่อต้องห่างจากครอบครัวนานหลายเดือน จึงพากันคิดถึงบ้าน[1]
ในวันแสดงซิมโฟนีบทนี้ เมื่อดนตรีบรรเลงมาถึงมูฟเมนต์สุดท้าย ไฮเดินให้นักดนตรีที่บรรเลงจบ ดับเทียนไขที่ส่องโน้ตดนตรีเบื้องหน้า และทยอยลุกออกไปจากห้อง จนเหลือนักไวโอลินสองคนเล่นอยู่ในแสงสลัว เป็นการแสดงอารมณ์ขันของไฮเดิน และสื่อให้เจ้าชายทรงทราบว่านักดนตรีทุกคนล้วนอยากกลับบ้าน ซึ่งเจ้าชายก็ทรงเข้าใจความหมายนี้ และทรงอนุญาตให้นักดนตรีเดินทางกลับในวันรุ่งขึ้น [2]
ซิมโฟนีบทนี้แบ่งออกเป็น 4 มูฟเมนต์ ได้แก่
- I. Allegro assai, 3/4
- II. Adagio, 3/8
- III. Menuet: Allegretto, 3/4
- IV. Finale: Presto, 2/2 - Adagio, 3/8
อ้างอิง[แก้]
- ↑ สุรพงษ์ บุนนาค. ดนตรีแห่งชีวิต. กรุงเทพ : สารคดี, พิมพ์ครั้งที่ 5 พ.ศ. 2549. 655 หน้า. หน้า หน้าที่. ISBN 974-484-175-3
- ↑ Ethan Mordden, A Guide to Orchestral Music: The Handbook for Non-Musicians. New York: Oxford University Press (1980): 81 - 82
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- โน้ตเพลงเสรีของ Symphony No. 45 ที่โครงการห้องสมุดดนตรีนานาชาติ (IMSLP)
- ฟังผลงาน Symphony No.45 in F sharp minor ที่ มิวโซเพน
 | บทความเพลง ดนตรี หรือ เครื่องดนตรีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |