ชีสเบอร์เกอร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ชีสเบอร์เกอร์
ชีสเบอร์เกอร์
มื้อจานหลัก
แหล่งกำเนิดสหรัฐอเมริกา
อุณหภูมิเสิร์ฟร้อน
ส่วนผสมหลักเนื้อวัวบดปั้นเป็นแผ่น เนยแข็ง และขนมปังสำหรับทำแฮมเบอร์เกอร์
พลังงาน
(ต่อ หน่วยบริโภค)
600-1500 กิโลแคลอรี (-5680 กิโลจูล)

ชีสเบอร์เกอร์ (อังกฤษ: cheeseburger) เป็นแฮมเบอร์เกอร์ซึ่งมีเนยแข็งวางอยู่บนเนื้อ ส่วนใหญ่จะนำเนยแข็งวางลงบนแผ่นเนื้อในระหว่างที่กำลังร้อนอยู่บนเตาย่าง เพื่อที่จะให้เนยแข็งละลายลงบนแผ่นเนื้อ ภายในตัวชีสเบอร์เกอร์มักมีส่วนผสมอื่น ๆ อีก เช่น ผักกาดหอม มะเขือเทศ หอมใหญ่ แตงกวาดอง มัสตาร์ด มายองเนส ซอสมะเขือเทศ และบางครั้งอาจใส่เบคอนด้วย[1]

ชีสเบอร์เกอร์เป็นอาหารอเมริกันที่มีชื่อเสียงไปทั่วโลก เนื่องจากที่ว่าเป็นอาหารที่นิยมรับประทานตามร้านอาหารจานด่วนอเมริกันต่าง ๆ

คำว่า "ชีสเบอร์เกอร์" เป็นคำทับศัพท์จากภาษาอังกฤษซึ่งแปลว่า "แฮมเบอร์เกอร์เนยแข็ง" โดยคำ "เบอร์เกอร์" (burger) เป็นคำที่ย่อมาจากคำว่า "แฮมเบอร์เกอร์" (hamburger) อีกที[2]

อ้างอิง[แก้]

  1. Sloan, B. (2004). Great Burgers: 50 Mouthwatering Recipes. Chronicle Books.
  2. Gräfe, T. (2009). The Etymology of Derivational Suffixes in the English Language. GRIN Verlag.