ชาลส์ มิงกัส

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก ชาร์ลส มิงกัส)
Charles Mingus Jr.
ข้อมูลพื้นฐาน
ชื่อเกิดชาลส์ มิงกัส จูเนียร์
เกิด22 เมษายน ค.ศ. 1922
ที่เกิดลอสแอนเจลิส สหรัฐอเมริกา
เสียชีวิต5 มกราคม ค.ศ. 1979 (56 ปี)
แนวเพลงบีบ็อพ อวอง-การ์ด โพสต์บ็อพ
อาชีพนักดนตรี นักแต่งเพลง หัวหน้าวง
เครื่องดนตรีดับเบิลเบส เปียโน เชลโล ทรอมโบน
ช่วงปี1943 - 1979
เว็บไซต์mingusmingusmingus.com

ชาลส์ "ชาร์ลี" มิงกัส จูเนียร์ (22 เมษายน ค.ศ. 1922 - 5 มกราคม ค.ศ. 1979) นักดับเบิลเบสแจ๊สชาวอเมริกัน มีชื่อเสียงในฐานะนักดนตรี นักแต่งเพลง หัวหน้าวง และนักต่อสู้เพื่อต่อต้านการแบ่งแยกสีผิว

ชาลส์ มิงกัส เกิดในค่ายทหารในรัฐแอริโซนา เติบโตที่ลอสแอนเจลิสในครอบครัวที่เคร่งศาสนา มารดามีเชื้อสายจีนและอังกฤษ ส่วนบิดามีเชื้อสายชาวผิวดำ และสวีเดน [1] มิงกัสเริ่มหัดเล่นดนตรีแจ๊สจากความชื่นชอบในดนตรีของดุ๊ก เอลลิงตัน โดยเริ่มหัดเล่นทรอมโบน ก่อนจะหันมาเล่นเชลโล และดับเบิลเบสในระหว่างเรียนชั้นมัธยม พร้อมกับเริ่มแต่งเพลงด้วยตัวเอง โดยได้รับอิทธิพลจากดนตรีของชาร์ลี พาร์กเกอร์

ในวัย 20 ปี มิงกัสเริ่มออกตระเวนแสดงร่วมกับหลุยส์ อาร์มสตรอง ตั้งแต่ ค.ศ. 1943 และมีผลงานบันทึกเสียงครั้งแรกในปี ค.ศ. 1945 ร่วมกับวงดนตรีของรัสเซล จาร์คเค จากนั้นได้ร่วมงานกับนักดนตรีอีกหลายคน รวมทั้งชาร์ลี พาร์กเกอร์ ก่อนจะมาตั้งวงของตัวเอง

ชาลส์ มิงกัส ได้ชื่อว่าเป็นนักดนตรีที่มีอารมณ์ร้อน ระหว่างการแสดงในไนท์คลับหลายครั้ง มิงกัสสั่งให้วงดนตรีของตนหยุดเล่นอย่างกะทันหันเป็นเวลาหลายนาที พร้อมกับตะโกนต่อว่าผู้ชมบางคนที่พูดคุย หรือทำเสียงดัง [2] ในบางครั้งเขาไม่พอใจการเล่นของนักดนตรีร่วมวง ถึงกับไล่นักดนตรีหลายคนลงจากเวที [3]

ในช่วงทศวรรษ 1970 มิงกัสป่วยเป็นโรคเอแอลเอส (Amyotrophic lateral sclerosis) เกิดจากการเสื่อมของเซลล์ประสาทที่ควบคุมการทำงานของกล้ามเนื้อ ทำให้ไม่สามารถเล่นดนตรีได้ เขายังคงแต่งเพลงและควบคุมการบันทึกเสียง จนกระทั่งเสียชีวิตในวัย 56 ปี เมื่อวันที่ 5 มกราคม ค.ศ. 1979 ที่เม็กซิโก เถ้ากระดูกของเขาถูกโปรยลงในแม่น้ำคงคา

ผลงานอัลบั้มชิ้นสุดท้ายของมิงกัส ชื่อ Mingus เป็นผลงานร่วมกับโจนี มิตเชลล์ มีนักดนตรีที่ร่วมบันทึกเสียงเช่น เวย์น ชอร์ตเตอร์ เฮอร์บี แฮนค็อก และจาโค พาสโทเรียส

อ้างอิง[แก้]

  1. Myself When I am Real: The Life and Music of Charles Mingus, Gene Santoro (Oxford University Press, 1994) ISBN 0195097335
  2. "René Marie: Jump, and the net will appear". Interview by Bruce Crowther. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-11-19. สืบค้นเมื่อ 2009-08-15.
  3. "Paris When He Sizzles". Village Voice article by Will Friedwald.

แหล่งข้อมูลอืน[แก้]