จักรพรรดิเหลียวเทียนจั้ว

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

จักรพรรดิเหลียวเทียนจั้ว (จีนตัวย่อ: 辽天祚帝; จีนตัวเต็ม: 遼天祚帝; พินอิน: Liáo Tiānzuò Dì; 5 มิถุนายน ค.ศ. 1075 – ค.ศ. 1128 หรือ 1156) ชื่อตัวว่า เย-ลฺวี่ หยานสี่ (จีน: 耶律延禧; พินอิน: Yēlǜ Yánxǐ) และชื่อรองว่า หยานหนิง (จีนตัวย่อ: 延宁; จีนตัวเต็ม: 延寧; พินอิน: Yánníng) เป็นจักรพรรดิองค์ที่ 9 และองค์สุดท้ายของราชวงศ์เหลียวที่นำโดยชาวกีตัน พระองค์ขึ้นครองบัลลังก์ต่อจากพระอัยกาของพระองค์คือจักรพรรดิเหลียวต้าวจง ในปี ค.ศ. 1101 และครองราชย์จนกระทั่งราชวงศ์เหลียวล่มสลายในปี ค.ศ. 1125

การรุกรานของจิน[แก้]

ในรัชสมัยของจักรพรรดิเทียนจั้ว ชนเผ่านฺหวี่เจินที่นำโดยจักรพรรดิจินไท่จู่ ได้ก่อตั้งราชวงศ์จินในปี ค.ศ. 1115 จักรพรรดิไท่จู่เป็นพันธมิตรกับราชวงศ์ซ่งเหนือที่นำโดยชาวฮั่นเพื่อต่อต้านราชวงศ์เหลียว และเริ่มสถาปนาอำนาจเหนือดินแดนเหลียวเดิมในมองโกเลียนอก

อ้างอิง[แก้]