คันถรจนาจารย์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

คันถรจนาจารย์ (อ่านว่า คัน-ถะ-รด-จะ-นา-จาน) หมายถึง อาจารย์ผู้แต่งคัมภีร์[1], อาจารย์ผู้แต่งตำรา ใช้เรียกภิกษุที่เป็นนักปราชญ์ ฉลาดรู้ในคัมภีร์ รู้แจ้งคำสอนทางศาสนาพุทธ และเชี่ยวชาญทางภาษาศาสตร์ ได้แต่งปกรณ์ที่อธิบายขยายความที่ยากในพระไตรปิฎกให้เข้าใจง่ายขึ้น พร้อมทั้งแสดงความคิดเห็นบ้าง ข้อวินิจฉัยบ้างไว้ส่วนหนึ่ง

คันถรจนาจารย์ เรียกย่อยออกไปอีกเป็น พระอรรถกถาจารย์ คือผู้แต่งคัมภีร์อรรถกถาบ้าง พระฎีกาจารย์ คือผู้แต่งคัมภีร์ฎีกาบ้าง

อ้างอิง[แก้]

  1. ราชบัณฑิตยสถานพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. พิมพ์ครั้งที่ ๒, กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2556. 1,544 หน้า. หน้า 251. ISBN 978-616-7073-80-4