ความจุความร้อนจำเพาะ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ความจุความร้อนจำเพาะ (อังกฤษ: Specific heat capacity หรือ specific heat) คือ สัดส่วนระหว่างพลังงานที่ต้องใช้ เพื่อให้มวลในจำนวน m เปลี่ยนแปลงอุณหภูมิใน เคลวิน ซึ่งมีสูตรดังนี้


.


c คือความจุความร้อนจำเพาะ

m คือจำนวนมวล

คืออุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลง คือพลังงานที่ใช้ไป ความจุความร้อนจำเพาะสามารถกำหนดได้ โดยใช้เครื่องแคลอรีมิเตอร์

หน่วย[แก้]

หรือในระบบ SI ใช้

ตัวอย่าง[แก้]

วัสดุ ความจุความร้อนจำเพาะ[1][2]
อะลูมิเนียม 0.896
น้ำแข็ง 1.38-2.1
ทอง 0.13
ทองแดง 0.381
เงิน 0.234
แก้ว 0.6-0.8
น้ำ 4.187
เอทานอล 2.428

ตัวอย่าง: พลังงานในการอุ่นน้ำ 5 kg จากอุณหภูมิ 20 K เป็น 70 K เช่น

อ้างอิง[แก้]

  1. Handbook of Chemistry and Physics
  2. Roger Balian: Du Microscopique au Macroscopique - Cours de Physique Statistique de l'École Polytechnique

[cppspmd_avx1.h 1]


อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref> สำหรับกลุ่มชื่อ "cppspmd_avx1.h" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="cppspmd_avx1.h"/> ที่สอดคล้องกัน