คฤหาสน์เบรกเกอส์
 | ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
| คฤหาสน์เบรกเกอส์ The Breakers | |
|---|---|
 ด้านหลังของคฤหาสน์เบรกเกอส์ ค.ศ. 2009 | |
| ข้อมูลทั่วไป | |
| ที่ตั้ง | 44 ถนนโอเคอร์พอยต์ เมืองนิวพอร์ต  รัฐโรดไอแลนด์ สหรัฐอเมริกา |
| ก่อสร้าง | ค.ศ.1893–1895 |
| รายละเอียด | |
| จำนวนชั้น | 5 |
| มูลค่า | 12 ล้านดอลล่าร์สหรัฐ |
| บริษัท | |
| สถาปนิก | ริชาร์ด มอร์ริส ฮันต์ (Richard Morris Hunt) |
| เจ้าของ | สมาคมอนุรักษ์แห่งเทศมณฑลนิวพอร์ต (Preservation Society of Newport County) |
| พื้นที่ | 13 เอเคอร์ |
| รูปแบสถาปัตยกรรม | ศิลปะเรอแนซ็องส์ อิตาลี |
| เลขอ้างอิง NRHP | 71000019 |
| วันสำคัญ | |
| ขึ้นทะเบียน NRHP | 10 กันยายน ค.ศ. 1971 |
| ทะเบียน NHL | 12 ตุลาคม ค.ศ. 1994[1] |
41°28′11″N 71°17′55″W / 41.46972°N 71.29861°W
คฤหาสน์เบรกเกอส์ (อังกฤษ: The Breakers) คือ คฤหาสน์ของตระกูลวันเดอร์บิลต์ ตั้งอยู่บนถนนโอเคอร์พอยต์ (Ochre Point Avenue) เมืองนิวพอร์ต รัฐโรดไอแลนด์ สหรัฐอเมริกา ริมฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก บ้านหลังนี้เป็นสิ่งสำคัญทางประวัติศาสตร์แห่งชาติ สาธารณสมบัติในเขตประวัติศาสตร์ถนนเบลลีวู (Bellevue Avenue Historic District) ซึ่งได้รับการดูแลและบริหารโดยสมาคมอนุรักษ์แห่งเทศมณฑลนิวพอร์ต (Preservation Society of Newport County) ปัจจุบันเปิดเป็นพิพิธภัณฑ์ โดยมีผู้เยี่ยมชม 3 แสนคนต่อปี[2] นิตยสารฟอบส์ยกให้เป็นบ้านที่สวยที่สุดหลังหนึ่งในสหรัฐอเมริกา[3]
คฤหาสน์เบรกเกอส์สร้างขึ้นเป็นบ้านพักร้อนของคอร์นีเลียส วันเดอร์บิลต์ที่สอง (Cornelius Vanderbilt II) ซึ่งเป็นหนึ่งในสมาชิกของครอบครัววันเดอร์บิลต์ที่ร่ำรวยของอเมริกา[4] บ้านหลังนี้ได้รับการก่อสร้างในศิลปะเรอแนซ็องส์ ระหว่าง ค.ศ. 1893-1895 ด้วยมูลค่าการก่อสร้าง 12 ล้านดอลล่าร์[5] โดยสถาปนิกผู้มีชื่อเสียง ริชาร์ด มอร์ริส ฮันต์ (Richard Morris Hunt) ซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากพระราชวังในศตวรรษที่ 16 ในเมืองเจนัวและตูริน ประเทศอิตาลี บ้านสร้างด้วยหินปูนจากรัฐอินเดียนาและวัสดุที่ไม่ติดไฟพร้อมช่างฝีมือกว่า 2,500 คน และตกแต่งภายในโดยจูลส์ อัลลาร์ด และลูก ๆ ของเขา (Jules Allard) และอ็อกเดน คอดแมน จูเนียร์ (Ogden Codman Jr.) การก่อสร้างเสร็จสิ้นและครอบครัววันเดอร์บิลต์ได้เข้าอาศัย เมื่อเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1895[6]
คฤหาสน์ประกอบด้วยห้อง 70 ห้อง ครอบคลุม 138,000 ตารางฟุต ด้วยพื้นที่ 5 ชั้น ทางเข้าถนนโอเคอร์มีประตูทางเข้าเหล็กแกะสลักสูง 30 ฟุต (9.1 เมตร) ประตูทางเดินเท้าสร้างด้วยหินปูนสูง 12 ฟุต และรั้วเหล็กซึ่งเป็นเขตล้อมรอบคฤหาสน์ ยกเว้นบริเวณเขตที่ติดมหาสมุทร พื้นที่คฤหาสน์ประมาณ 13 เอเคอร์ บนริมหน้าผาชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก[7]
ประวัติ[แก้]
คฤหาสน์หลังก่อน ซึ่งเป็นเจ้าของโดยปิแอร์ โลริลลาร์ดที่สี่ (Pierre Lorillard IV) ถูกไฟไหม้ใน ค.ศ. 1892 และได้ขายบ้านต่อให้คอร์นีเลียส วันเดอร์บิลต์ที่สอง เขาจึงยืนยันว่าอาคารใหม่จะต้องสร้างด้วยวัสดุกันไฟ เช่น โครงสร้างของอาคารจะต้องเป็นโครงเหล็กและไม่มีส่วนประกอบของไม้ เขาเรียกร้องแม้แต่หม้อต้มน้ำให้ตั้งอยู่ห่างจากตัวบ้าน ภายในชั้นใต้ดินซึ่งอยู่ใต้สนามหญ้าด้านหน้า[8]
นักออกแบบสร้างภายในด้วยการใช้หินอ่อนจากอิตาลีและแอฟริกา รวมถึงไม้หายากและโมเสกจากหลายประเทศทั่วโลก และวัสดุต่าง ๆ ทางสถาปัตยกรรม เช่น หิ้งบนเตาผิงห้องสมุด ซื้อจากปราสาท (Château) ในฝรั่งเศส[9] ใน ค.ศ. 1895 หลังจากการสร้างคฤหาสน์เสร็จในปีนั้น เบรกเกอส์คือบ้านหลังใหญ่และมั่งคั่งที่สุดในเมืองนิวพอร์ต ซึงสะท้อนให้เห็นรสนิยมของความทะเยอทะยานของกลุ่มชนชั้นสูงในสังคมอเมริกัน[10]
ใน ค.ศ. 1948 แกลดิส วันเดอร์บิลต์ (Gladys Vanderbilt Széchenyi) ทายาทของวันเดอร์บิลต์ ตัดสินใจให้สมาคมอนุรักษ์แห่งเทศมณฑลนิวพอร์ตเช่าบ้านจากค่าบำรุงรักษาที่สูงมาก ต่อมาทางสมาคมอนุรักษ์ซื้อเดอะเบรกเกอส์ประมาณ 90 เปอร์เซ็นของตัวบ้านและเครื่องตกแต่งเป็นมูลค่า 365,000 ดอลล่าร์สหรัฐ ใน ค.ศ. 1972 จากเคาน์เตสซิลเวีย (Countess Sylvia Szapary) ลูกสาวของแกรดดี วันเดอร์บิลต์ อย่างไรก็ตามข้อตกลงกับสมาคมอนุญาตให้ครอบครัวสามารถอาศัยอยู่ในชั้น 3 ของบ้าน ซึ่งไม่เปิดให้สาธารณะเข้าชม[11]
สถาปนิก[แก้]
คฤหาสน์เบรกเกอส์ยังถือเป็นการแสดงออกอย่างสมบูรณ์ซึ่งสถาปัตยกรรมวิจิตรศิลป์ของริชาร์ด มอร์ริส ฮันต์ หนึ่งในสถาปนิกผู้มีอิทธิพลที่สุดในสหรัฐอเมริกา เดอะเบรกเกอส์ ซึ่งเป็นโครงการสุดท้ายของฮันต์ เป็นหนึ่งในไม่กี่ผลงานที่ยังอยู่รอดและไม่ถูกรื้อถอนในศตววรษที่ผ่าน ส่งผลให้คฤหาสน์หลังนี้มีคุณค่าในด้านความหายากและความยอดเยี่ยมทางสถาปัตยกรรม คฤหาสน์เบรกเกอส์ทำให้ฮันท์กลายเป็น "ผู้อาวุโสด้านสถาปัตยกรรมอเมริกัน" ตามที่บุคคลร่วมสมัยเดียวกับเขาเรียกขาน[12]
ดูเพิ่ม[แก้]
- นิวพอร์ตแมนชัน-เบรกเกอส์
- รายชื่อบ้านที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐอเมริกา
- สไตล์การแต่งบ้านของครอบครัวโรดส์ชายด์
- ภาพเดอะเบรกเกอส์จาก pinterest.com
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "Breakers, The". National Historic Landmark summary listing. National Park Service. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-08-12. สืบค้นเมื่อ 2008-06-28.
- ↑ Newport's ultimate "summer cottage" newport-discovery-guide.com
- ↑ the-breakers-newport-rhode-island forbes.com
- ↑ The Breakers newportmansions.org
- ↑ America's Most Beautiful Mansions forbes.com
- ↑ Newport Mansion: The Breakers เก็บถาวร 2012-03-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน antiquesjournal.com
- ↑ The Breakers tripadvisor.com
- ↑ Alfred Gwynne Vanderbilt: The Unlikely Hero of the Lusitania
- ↑ Gannon, Thomas. Newport Mansions: the Gilded Age. Fort Church Publishers, Inc., 1982: p. 8.
- ↑ Mackenzie Stuart, p240 and throughout.
- ↑ Miller, G. Wayne (2000-07-07). "Fortune's Children". A Nearly Perfect Summer (Providence Journal)
- ↑ twentieth-Century American Architecture: The Buildings and thier makers
สมุดภาพ[แก้]
-
ประตูหน้าของเบรกเกอส์ ปี 2009 -
ทางเข้าคฤหาสน์เบรกเกอส์ -
เบรกเกอส์ปี 1968 -
สวนเบรกเกอส์ -
ห้องโถงใหญ่ -
ห้องสมุด -
ห้องครัว -
ห้องนอนวันเดอร์บิลต์
