ขนมผิง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ขนมผิง
ขนมผิง จากจังหวัดเพชรบุรี
ประเภทของหวาน
แหล่งกำเนิดประเทศไทย
ผู้สร้างสรรค์มารี กีมาร์
ส่วนผสมหลักแป้ง, น้ำตาลทราย, ไข่แดง, กะทิ

ขนมผิง เป็นขนมไทยชนิดหนึ่ง ทำมาจากแป้งผสมกับน้ำตาลทรายกับไข่แดงและกะทิ แล้วนำไปอบด้วยไฟบนและไฟล่างจนกรอบ มีรูปร่างแบนคล้ายไข่แมงมุม มีสีเหลืองนวล[1][2]

ขนมผิงมีต้นกำเนิดมาจากอาหารโปรตุเกส โดยหญิงลูกครึ่งโปรตุเกส-ญี่ปุ่นชื่อว่า มารี กีมาร์ ที่เกิดในอาณาจักรอยุธยา[1] หลังจากที่ทหารญี่ปุ่นชุดแรกได้เข้ามาเป็นทหารอาสาในรัชสมัยของสมเด็จพระนารายณ์มหาราช ไม่นาน มารี กีมาร์ ก็ได้เข้ารับราชการในตำแหน่งหัวหน้าห้องเครื่องต้น และได้ชื่อในภาษาไทยว่า "ท้าวทองกีบม้า" ได้สอนการทำขนมหวาน อาทิ ทองหยอด, ฝอยทอง และอีกหลาย ๆ อย่างให้กับผู้ที่ทำงานอยู่ใกล้ชิด และจากนั้นก็ได้กลายมาเป็นขนมไทยหลากหลายอย่างรวมถึงขนมผิงด้วย

อ้างอิง[แก้]

  1. 1.0 1.1 Timothy G. Roufs; Kathleen Smyth Roufs (29 July 2014). Sweet Treats around the World: An Encyclopedia of Food and Culture. ABC-CLIO. pp. 332–. ISBN 978-1-61069-221-2.
  2. Thailand: Khanom Phing,2008