กุฎาคาร
กุฎาคาร แปลว่า เรือนยอด มีรากศัพท์มาจากภาษาบาลี และสันสกฤตที่ตรงกันว่า กูฎาคาร หมายถึง อาคารหรือเรือนที่มีหลังคาเป็นยอดแหลม
คำจำกัดความเฉพาะ[แก้]
- เป็นยอดที่ต่อจากหลังคา
- เป็นของสูงเนื่องจากสร้างโดยพระบรมราชโองการ
- เป็นของสูงเกี่ยวกับการเทิดทูนพุทธศาสนาหรือเทพเจ้า
ประเภทของกุฎาคาร[แก้]
- ทรงปราสาทหรือทรงจอมแห ตัวอย่างได้แก่ พระที่นั่งจักรีมหาปราสาทองค์กลาง มณฑปวัดพระพุทธบาทราชวรมหาวิหาร พระที่นั่งดุสิตมหาปราสาท ฯลฯ
- ทรงปรางค์ ตัวอย่างได้แก่ ปราสาทพระเทพบิดร ฯลฯ
- ทรงมงกุฎและทรงพระเกี้ยว ตัวอย่างได้แก่ http://ecurriculum.mv.ac.th/elibrary/library/theyoung.net/05king.htm เก็บถาวร 2007-06-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ' ราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2545. ISBN 974-8123-92-8
 | บทความนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล หมายเหตุ: ขอแนะนำให้จัดหมวดหมู่โครงให้เข้ากับเนื้อหาของบทความ (ดูเพิ่มที่ วิกิพีเดีย:โครงการจัดหมวดหมู่โครงที่ยังไม่สมบูรณ์) |