การพับกระดาษ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

การพับกระดาษ คือ การแปรสภาพวัสดุกระดาษให้มีรูปร่าง มิติ และรูปทรง เป็นไปตามจินตนาการของผู้ประดิษฐ์ ทั้งนี้โดยมาก มักเป็นการพับทีเลียนแบบวัตถุ หรือสิ่งมีชีวิต อย่างเช่น การพับเครื่องบิน นก เต่า กบ ฯลฯ ที่โดยมากแล้วใกล้เคียงกับของจริง ปัจจุบันการพับกระดาษเป็นรูปต่างๆมีความซับซ้อน และมีแบบแผนมากขึ้น ส่วนหนึ่งเป็นเพราะได้รับเอาศิลปะการพับกระดาษ[1]จากประเทศญี่ปุ่นที่เรียกว่า "โอริงามิ" เข้ามาและนำมาผสมผสานจนกลายเป็นงานอดิเรกอย่างหนึ่งที่มีคนให้ความสนใจไม่น้อย การพับกระดาษในยุคสมัยใหม่ คือ การพับที่ไม่ยึดติดกับความเชื่อเก่าๆ และพร้อมที่จะรับเอาแนวความคิดใหม่ๆ จนถึงขั้นที่จะพับเป็นอะไรก็ได้ตามใจนึก

การพับกระดาษกำเนิดขึ้นที่ประเทศญี่ปุ่นเมื่อประมาณ 50 ปีก่อน[2] โดยเป็นกิจกรรมยามว่างและเป็นศิลปะมรดกตกทอดทางวัฒนธรรมญี่ปุ่น ในสมัยก่อนนิยมพับกระดาษเพื่อนำไปประดับตกแต่งในพิธีกรรมทางศาสนา ชาวบ้านจะทำของถวายเทพเจ้าแล้วจัดเรียงบนกระดาษที่พับตามแบบแผนในช่วงเทศกาลต่างๆ

สำหรับในประเทศไทย การพับกระดาษเริ่มขึ้นเมื่อ 30-40 ปีที่ผ่านมา โดยจุดเริ่มต้นการพับกระดาษของไทยคือการพับถุงกล้วยแขก หลังจากนั้นอีก 20 ปี มีองค์กรญี่ปุ่นเข้ามาเผยแพร่วัฒนธรรมและสอนการพับกระดาษในไทย จนเกิดเป็นนักพับกระดาษไทยรุ่นใหม่ มีการก่อตั้งชมรมนักพับกระดาษไทย[3]

อ้างอิง[แก้]

  1. http://women.trueid.net/detail/EkGdy0lRyVE
  2. http://www2.manager.co.th/QOL/ViewNews.aspx?NewsID=9530000058162[ลิงก์เสีย]
  3. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-11-16. สืบค้นเมื่อ 2016-09-14.

ดูเพิ่ม[แก้]