กางเขนรูธเวลล์
| งานศิลปะ/โบราณคดี | ||
|---|---|---|
| “กางเขนรูธเวลล์” | ||
| Ruthwell Cross | ||
 | ||
| มหากางเขน | ||
| สูง 5.5 เมตร | ||
| ราว คริสต์ศตวรรษที่ 8 | ||
| ที่ตั้งรูธเวลล์, ดัมฟรีสเชอร์, สกอตแลนด์ | ||
| ศิลปะแองโกล-แซ็กซอน | ||
| ปัจจุบันตั้งอยู่ที่วัดที่รูธเวลล์, ดัมฟรีสเชอร์, สกอตแลนด์ | ||
| ศิลปะคริสต์ศาสนา | ||
กางเขนรูธเวลล์ (อังกฤษ: Ruthwell Cross) เป็นกางเขนหินของสมัยแองโกล-แซ็กซอนที่อาจจะสร้างมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 8[1] เมื่อรูธเวลล์เป็นส่วนหนึ่งของราชอาณาจักรนอร์ทธัมเบรียของแองโกล-แซ็กซอน แต่ในปัจจุบันรูธเวลล์เป็นส่วนหนึ่งของสกอตแลนด์ กางเขนแองโกล-แซ็กซอนมีลักษณะคล้ายคลึงกับมหากางเขนในสมัยเดียวกันของไอร์แลนด์ และกางเขนทั้งสองแบบเป็นส่วนหนึ่งของศิลปะเกาะ
องค์ประกอบ[แก้]
บนตัวกางเขนรูธเวลล์เป็นรูปลักษณ์สลักนูนเช่นเดียวกับที่พบบนกางเขนแองโกล-แซ็กซอนอื่นๆ ที่เป็นงานสลักนูนขนาดใหญ่ที่สุดในบรรดางานสลักนูนแองโกล-แซ็กซอนทั้งหลาย นอกจากนั้นก็ยังมีคำจารึกทั้งภาษาละตินและอักษรรูนส์ซึ่งมักจะไม่ปรากฏบนงานอนุสรณ์คริสเตียน อักษรรูนส์ที่ปรากฏคล้ายคลึงกับบรรทัดที่ 39 ถึง 64 ของ “The Dream of the Rood” ซึ่งเป็นกวีนิพนธ์ภาษาอังกฤษเก่าที่อาจจะมาสลักในภายหลัง กางเขนสูง 5.5 เมตร กางเขนถูกทุบเป็นเสี่ยงๆ โดยนักทำลายรูปเคารพเพรสไบทีเรียนเมื่อปี ค.ศ. 1664 และทิ้งซากไว้ในบริเวณวัดจนกระทั่งเมื่อได้รับการบูรณะในปี ค.ศ. 1818 โดยเฮนรี ดันแคน ในปี ค.ศ. 1887 กางเขนรูธเวลล์ก็ได้รับการย้ายไปตั้ง ณ ที่ตั้งปัจจุบันที่วัดที่รูธเวลล์, ดัมฟรีสเชอร์, สกอตแลนด์ ภายใต้มุขตะวันออกที่สร้างขึ้นโดยเฉพาะสำหรับเป็นที่ตั้ง[2]
กางเขนรูธเวลล์เป็นทั้งงานที่มีชื่อเสียงที่สุดและสลักเสลาอย่างละเอียดที่สุดของงานมหาประติมากรรมแองโกล-แซ็กซอน[3] และอาจจะเป็นลายลักษณ์อักษรของกวีนิพนธ์อังกฤษที่เก่าแก่ที่สุดของอังกฤษที่เก่ากว่าหนังสือกวีนิพนธ์อังกฤษฉบับต่างๆ[4] กางเขนรูธเวลล์ได้รับการบรรยายโดยนิโคลัส เพฟเนอร์ว่า “กางเขนบิวคาสเซิลและกางเขนรูธเวลล์....เป็นงานอันยิ่งใหญ่ที่สุดของยุคนั้นของยุโรปทั้งหมด”[5]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Wilson, 72. Other datings are usually earlier rather than later.
- ↑ Information boards, Ruthwell Church.
- ↑ Wilson, 72.
- ↑ This depends on the date allocated to the cross itself, and also the runic inscriptions, which may be later (see below). The earliest English manuscripts containing poetry are two versions of Bede that contain Cædmon's Hymn, and are dated to the 8th century: the Moore Bede and Saint Petersburg Bede.
- ↑ Pevsner - Introduction.
บรรณานุกรม[แก้]
- Browne, G. F. (1908), Alcuin of York, London: Society for Promoting Christian Knowledge, p. 297, สืบค้นเมื่อ 2008-08-08
- Farr, Carol A., Woman as sign in Early Anglo-Saxon Monasticism, in The Insular Tradition, SUNY series in medieval studies, Eds: Catherine E. Karkov, Michael Ryan, Robert T. Farrell, SUNY Press, 1997, ISBN 0791434559, 9780791434550.
- Haney, Kristine Edmonson, The Christ and the Beasts Panel on the Ruthwell Cross, in Anglo-Saxon England, vol 14, Editors Peter Clemoes, Simon Keynes, Michael Lapidge, Cambridge University Press, 2008, ISBN 0521038383, 9780521038386.
- Herren, Michael W., and Brown, Shirley Ann, Christ in Celtic Christianity: Britain and Ireland from the Fifth to the Tenth Century, Volume 20 of Studies in Celtic history, Boydell Press, 2002, ISBN 0851158897, 9780851158891.
- Hilmo, Maidie. Medieval Images, Icons, and Illustrated English Literary Texts: From Ruthwell Cross to the Ellesmere Chaucer, Ashgate Publishing, Ltd., 2004, ISBN 0754631788, 780754631781.
- Orton, Fred. "Rethinking the Ruthwell Monument: Fragments and critique; tradition and history; tongues and sockets." Art History. 21.1 (1998) : 65-106.
- Ó Carragaáin, Éamonn, Christian Inculturation in Eighth-Century Northumbria: The Bewcastle and Ruthwell Crosses เก็บถาวร 2010-04-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Colloquium Magazine, Vol 4, Autumn 2007, Yale Institute of Sacred Music.
- Ó Carragaáin, Éamonn, Ritual and the Rood: Liturgical Images and the Old English Poems of the Dream of the Rood Tradition, University of Toronto Press Incorporated, 2005.
- Pevsner, Nikolaus, The buildings of Cumberland and Westmorland (the Buildings of England series) ISBN 0140710.33 7.
- Barbara Raw, Oxford University, description of the carvings and their sources เก็บถาวร 2009-03-02 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน.
- Schapiro, Meyer, Selected Papers, volume 3, Late Antique, Early Christian and Mediaeval Art, 1980, Chatto & Windus, London, ISBN 0701125144 (includes The Religious Meaning of the Ruthwell Cross (1944), etc).
- Wilson, David M.; Anglo-Saxon Art: From The Seventh Century To The Norman Conquest, Thames and Hudson (US edn. Overlook Press), 1984.
ดูเพิ่ม[แก้]
- Brendan Cassidy (ed.), The Ruthwell Cross, Princeton University Press (1992).
- Conner, Patrick W. "The Ruthwell Monument Runic Poem in a Tenth-Century Context." Review of English Studies Advance Access. (2007) : 1-27. Print.
- Richard J. Kelly (ed.), Stone, Skin and Silver, Litho Press / Sheed & Ward (1999). ISBN 9781871121353
- Jane Hawkes & Susan Mills (eds.), Northumbria's Golden Age, Sutton Publishing Ltd (1999).
- Royal Commission on Ancient and Historical Monuments of Scotland, County of Dumfries, (1920).
- Article by Bammesberger
- Saxl, Fritz, The Ruthwell Cross, Journal of the Warburg and Courtauld Institutes, Vol. 6, (1943), pp. 1-19, The Warburg Institute, JSTOR
ดูเพิ่ม[แก้]
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ กางเขนรูธเวลล์
 | บทความศิลปกรรมนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |