กลยุทธ์ลอบตีเฉินชาง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
กลยุทธ์ลอบตีเฉินชาง
ภาพแสดงกลุ่ม "กลยุทธ์เผชิญศึก"
ผู้วางกลศึกตันฮก
ผู้ต้องกลศึกโจหยิน
ผู้ร่วมกลศึกกวนอู
ประเภทกลยุทธ์เผชิญศึก
หลักการดึงดูดความสนใจ ฉกฉวยโอกาสบุกเข้าโจมตี
สาเหตุลิชองและลิกองรับอาสานำมาตีเล่าปี่ที่ซินเอี๋ยแต่ถูกตีพ่ายแตกกระจายกลับไป โจหยินจึงคิดตีเล่าปี่และยึดซินเอี๋ยเป็นของตน
สถานที่ฮูโต๋
ผลลัพธ์โจหยินเสียเมืองห้วนเสียให้แก่กวนอู
กลศึกก่อนหน้ากลยุทธ์มีในไม่มี
กลศึกถัดไปกลยุทธ์ดูไฟชายฝั่ง

กลยุทธ์ลอบตีเฉินชาง หรือ อั้นตู้เฉินชาง (อังกฤษ: Openly repair the gallery roads, but sneak through the passage of Chencang; จีนตัวย่อ: 暗渡陈仓; จีนตัวเต็ม: 暗渡陳倉; พินอิน: Àn dù chén cāng) เป็นหนึ่งในกลศึกสามก๊ก กลยุทธ์ที่มีความหมายถึงการใช้โอกาสที่ฝ่ายศัตรูตัดสินใจที่จะรักษาพื้นที่เขตแดนของตนไว้ และแสร้งทำเป็นนำกำลังทหารบุกเข้าโจมตีทางด้านหน้า แต่ลอบนำกำลังทหารบุกเข้าโจมตีในพื้นที่เขตแดนที่ฝ่ายศัตรูไม่ทันคาดคิดและสนใจวางแนวกำลังป้องกัน[1]

ในการศึกสงครามการใช้กลวิธีการวกวนลอบเข้าโจมตีย่อมเป็นฝ่ายได้เปรียบ สามารถบุกเข้าโจมตีฝ่ายศัตรูได้โดยที่ไม่ทันระวังตัวและเอาชนะได้โดยง่าย ตัวอย่างการนำเอากลยุทธ์ลอบตีเฉินชางไปใช้ได้แก่ตันฮกที่ให้กวนอูคุมทหารลอบเข้าบุกยึดห้วนเสีย ทำให้โจหยินที่พ่ายแพ้ต้องหนีกลับฮูโต๋[2]

ตัวอย่างกลยุทธ์[แก้]

เมื่อคราวที่เล่าปี่ย้ายมาอยู่ซินเอี๋ย โจหยินนำกำลังทหารสามหมื่นนายยกทัพมาที่ห้วนเสีย ลิชองและลิกองรับอาสานำกำลังทหารยกทัพมาตีเล่าปี่ที่ซินเอี๋ยแต่ถูกตีพ่ายแตกกระจายกลับไป โจหยินเห็นลิกองและลิชองพ่ายแพ้เล่าปี่ก็โกรธแค้น คิดนำกำลังทหารยกทัพมาหวังตีเล่าปี่และยึดซินเอี๋ยเป็นของตน แต่ลิเตียนคัดค้านโจหยินและขออยู่รักษาห้วนเสียโดยไม่ขอติดตามไปซินเอี๋ยด้วย โจหยินไม่เชื่อคำคัดค้านและเชื่อว่าลิเตียนเอาใจออกห่างจากตน ไม่จงรักภักดีเช่นเดิม ลิเตียนจึงต้องจำยอมติดตามไปซินเอี๋ยด้วยความจำใจ

โจหยินนำกำลังทหารสองหมื่นสี่พันนายจากห้วนเสียไปซินเอี๋ย ตันฮกซึ่งเป็นที่ปรึกษาของเล่าปี่คาดการณ์ล่วงหน้าว่าโจหยินจะต้องนำทัพกลับมาแก้แค้น และนำกำลังทหารมาจากห้วนเสียทั้งหมด จึงคิดกลอุบายตลบหลังโจหยินโดยให้กวนอูคุมทหารจำนวนพันนาย ลอบไปตีห้วนเสียและยึดครองไว้ โจหยินเมื่อยกทัพมาถึงซินเอี๋ยก็ต้องกลอุบายของตันฮกจนแตกพ่ายต้องนำทัพกลับห้วนเสีย แต่เมื่อกลับถึงห้วนเสียปรากฏว่ากวนอูได้เข้ายึดครองเมืองไว้เป็นของตนแล้ว ทำให้โจหยินต้องนำกำลังทหารที่หลงเหลือหลบหนีกลับไปฮูโต๋ กลยุทธ์ลอบตีเฉินชางหรืออั้นตู้เฉินชางของตันฮก ก็ประสบความสำเร็จในการหลอกให้โจหยินทิ้งห้วนเสียและสามารถยึดครองไว้เป็นของตนได้อย่างงดงาม

ดูเพิ่ม[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. ลอบผ่านเฉินชาง, 36 กลยุทธ์ผู้นำ, หวางซวนหมิง ผู้แต่ง, อำนวยชัย ปฏิพัทธ์เผ่าพงศ์ ผู้แปล, พ.ศ. 2537, ISBN 974-602-172-9
  2. อั้นตู้เฉินชาง ลอบตีเฉินชาง, 36 กลยุทธ์ในสามก๊ก-อินไซด์สามก๊ก, กัญจน์ดามาศ โกพล, สำนักพิมพ์ดอกหญ้า, พ.ศ. 2550, หน้า 219, ISBN 978-974-690-595-4