กถามรรค

กถามรรค แปลว่า ทางแห่งกถา, ลาดเลาแห่งกถา, แนวทางแห่งคำพูด ได้แก่ เค้าโครงแห่งเรื่องที่แต่งหรือที่เทศน์ มีความหมายว่า เค้าโครงหรือโครงสร้างของเรื่องที่ผู้แต่งหรือผู้เทศน์กำหนดขึ้นตามอัตโนมัติโดยกำหนดว่าจะแต่งไปทำนองไหน จะเดินเรื่องอย่างไร จะแสดงเรื่องใดก่อนหลัง และจะขยายความกว้างแคบอย่างไร เป็นต้น

"กถามรรค" เป็นคำที่นิยมใช้ในสำนวนเทศนาสมัยเก่า เช่น “การอธิบายข้อธรรมนี้ไม่อาจให้พิสดารได้ด้วยกถามรรคโดยย่อและการเวลาเท่านี้” เป็นต้น

อ้างอิง

• พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ ราชบัณฑิต พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด คำวัด, วัดราชโอรสาราม กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548